Była molestowana w dzieciństwie. A potem gdy chciała pojechać do pracy w żłobku, została porwana i sprzedana do domu publicznego. W autobiografii "Porwana i sprzedana" Sarah Forsyth opowiedziała o koszmarze, jaki przeżyła w Dzielnicy Czerwonych Latarni w Amsterdamie. Przez rok była bita, zastraszana, faszerowana narkotykami. Miała szczęście - zdołała uciec. W nowe piekło - walki z przeszłością, z uzależnieniem od leków i alkoholu, depresją. Zmagań z życiem, z miłością, z destrukcyjnym związkiem, napędzana rozpaczliwą nadzieją, że wygra z własnym ciałem i psychiką. Podejmowała desperackie próby nieodmiennie kończące się klęską. Aby wyzwolić się z traumy, potrzebowała było trzech długich, pełnych bólu lat. Przeszła przez wszystkie kręgi cierpienia. Wreszcie znalazła się na samym dnie. Kiedy była o krok od śmierci, podjęła decyzję. Wróciła do Amsterdamu... Odważyła się odbyć wstrząsającą, bolesną podróż w przeszłość i w głąb siebie. A jednocześnie jeździła po świecie, od Holandii po Mołdawię, w poszukiwaniu dziewczyn i kobiet zmuszanych do prostytucji. Te wyprawy wymagały niezwykłej determinacji i odwagi. Jednak Sarah musiała je odbyć - dla tysięcy dręczonych kobiet i dla siebie samej.

Najłośniejsza i najbardziej wstrząsająca autobiografia 2012 w Wielkiej Brytanii.

Sophie miała dwadzieścia cztery lata, kiedy pojechała do Włoch odwiedzić chłopaka - swojego dobrego przyjaciela. Spędzili razem romantyczny weekend i Sophie uwierzyła, że to miłość jej życia. Ale kiedy powiedziała, że musi wracać do Anglii, wszystko się zmieniło. Uroczy i troskliwy Kas pokazał swoją prawdziwą twarz: brutalną i cyniczną. I poinformował ją, że będzie dla niego pracowała.
Na ulicy...
Pierwszej nocy miała dziesięciu klientów. Potem "pracowała" bez przerwy, siedem dni w tygodniu, po trzydzieści razy dziennie. Jeśli nie dość zarobiła, była okrutnie karana. Nie mogła uciec - Kas zapowiedział, że jeśli to zrobi, zabije jej młodszych braci. Wiedziała, że nie żartuje...
Wykorzystywana, gwałcona, bita i poniżana Sophie spędziła sześć miesięcy w piekle. Ale znalazła siłę, by wyrwać się z zaklętego kręgu strachu i przemocy. Musiało jednak minąć kolejnych pięć lat, żeby przestała oglądać się przez ramię, poczuła się bezpieczna i opowiedziała o tym, co przeżyła - żeby żadna dziewczyna nie powtórzyła jej losu współczesnej niewolnicy.

Porażająca opowieść kobiety zadręczonej przez chore ambicje ojca.W imię sadystycznej obsesji zostałam grającą marionetką, a mój ojciec - katem. Wszyscy wokół mnie udawali, że niczego nie widzą...Moja historia.Pewnego wieczoru, niedługo po moich dziesiątych urodzinach, ojciec zbił mnie i zabronił jeść kolacji, po czym stwierdził, że nie pójdę spać, dopóki nie wymierzy mi ostatniej kary. Zapytałam z płaczem, co mu takiego zrobiłam, żeby zasłużyć na cierpienie, jakie mi zadawał. Nawet Haydn, nasz owczarek niemiecki, był lepiej traktowany ode mnie. Ojciec odpowiedział zimno, patrząc mi prosto w oczy:"Jesteś gorsza od psa."Céline ma dwa lata, kiedy jej ojciec postanawia, że zostanie pianistką. Ma osiem lat, kiedy wygrywa pierwszy konkurs. Nikt z oklaskujących cudowne dziecko nie wie, jaką ceną jest okupiony ten sukces.Całymi latami Céline jest bita, głodzona, zamykana w piwnicy, poniżana. W każdy weekend - kiedy ojciec, szanowany inżynier, jest w domu - drży o swoje życie. Ćwiczy, ćwiczy, od rana do późnej nocy, bez obiadu, bez kolacji, aby na scenie błyszczeć w roli genialnej małej pianistki. Nie ma nikogo, kto wyrwałby ją z rąk ojca, który wykorzystuje muzyczny talent córki, by realizować swoje niespełnione marzenia. Matka nie przychodzi dziecku z pomocą. Dziewczynka cierpi w milczeniu. Otacza ją głucha obojętność. Nikt nie zauważa, jaki horror rozgrywa się w jej rodzinnym domu.Z każdym rokiem gra na pianinie jest dla Céline większą męczarnią. Ojciec znęca się nad nią fizycznie i psychicznie, jego tortury są coraz bardziej wyrafinowane i perwersyjne. Wreszcie czternastoletnia Céline składa doniesienie do prokuratury. Lecz jej piekło się na tym nie kończy...Jej wydana w 2013 roku wstrząsająca autobiografia została sprzedana we Francji w ponad 40 000 egzemplarzy. Prawa do publikacji kupili wydawcy w innych krajach. Na jej podstawie ma powstać film.

W 2007 roku czteroletnia córeczka Sarah Taylor została porwana. Wkrótce potwierdziły się najgorsze obawy Sarah: jej brutalny były mąż, Libijczyk, wywiózł dziewczynkę do Trypolisu. A Sarah dobrze wiedziała, że jeszcze żadne dziecko uprowadzone przez ojca do Libii nie wróciło do matki do Anglii. Ale ona nie zamierzała się z tym pogodzić. Zostawiła wszystko, co kochała, sprzedała dom, porzuciła rodzinę, pracę i całe swoje dotychczasowe życie, żeby ratować Nadię. Lecz zanim ją odzyskała, przeszła przez piekło - z miłości do córki. Jej wzruszająca i inspirująca autobiografia to opowieść o blisko trzech latach poszukiwań, strachu i łez. Niepewności, czy kiedykolwiek zobaczy córeczkę, czy Nadia jeszcze żyje. To również opowieść o nadziei, odwadze, poświęceniu i bezgranicznej miłości.

Mary dorastała w latach 70. w Oakland w Kalifornii. Rodzice działali w ruchu Czarnych Panter, ojciec latami siedział w więzieniu za postrzelenie policjantów, starsza siostra była nastoletnią prostytutką, a porywcza matka nie potrafiła wychowywać samotnie sześciorga dzieci...
Kiedy Mary ma trzynaście lat, dostaje zaproszenie na wakacyjny obóz dla dzieci prowadzony przez Jane Fondę i jej męża. Na obozie rozkwita, a podczas kolejnych wakacji zaczyna zwierzać się Jane. Wyjawia jej, że przeżyła koszmar molestowania. Jane zapewnia jej opiekę i leczenie, a potem proponuje, żeby zamieszkała w jej posiadłości.